Tuesday, August 25, 2009

ရင္တြင္းျဖစ္-၁

မင္းေလးရဲ႕ အသံ ...
တရက္မွ်မၾကားရရင္ျဖင့္...
ကိုယ့္မွာ..
လြမ္းေတြ ေထြးပိုက္လို႔..
မင္းဖုန္းနံပတ္ေလးကို ႏွိပ္ကာ..
ဆက္မိျပန္တယ္...
ေအာ္.. ငါမင္းကိုလြမ္းလိုက္တာ...
မင္းရဲ႕အသံ..
မင္းရဲ႕ရယ္သံ..
မင္းရဲ႕ ခ်ိဳသာတဲ့..
စကားသံေလးေတြဟာ..
အိမ္မက္ထိေအာင္..
ေယာင္ေယာင္ျပီ ၾကားေယာင္မိေနတယ္..
ငါထင္မိတယ္...
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို
တကယ္ခ်စ္လာျပီဆိုရင္
မာရ္နတ္ရဲ႕ လက္တစ္ေထာင္ကလည္း
ၾကာကေန ျဖန္႕ကာ တားဆီးလိုမရပါလား...
ေအာ္ငါတို႕လဲ ဖုန္းေလးကိုခိုးေျပာရတဲ့
အျဖစ္ပါလာ...
အဆိပ္ခြက္


Monday, August 10, 2009

အေဆြးသမားေလး ..

တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ငါေတြးေနတာ
မင္းအေၾကာင္းေတြ....
မင္းကေရာ.. တစ္ေန႕တစ္ေန႕
ဘယ္သူအေၾကာင္း
ေတြးေနလဲ....

ငါ့ဘဝမွာ မင္းကုိသာ ခ်စ္ခဲ့တယ္...
ဒါပင္မဲ့ မင္းဘဝမွာ ..
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ကိုခ်စ္ခဲ့ဖူးလဲ..

ဒီလို အေတြးေတြနဲ႕
ညညဆုိ အိပ္မရ...
မင္းဓာတ္ပံုေလးထုတ္..
ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို ကိုင္းျပီး..
ၾကယ္စင္ေလးေတြကို ၾကည့္ရင္း..
လြမ္းဆြတ္တမ္းတေနသူပါ...

ဒီလို အလြမ္းေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ..
ငါ့ရဲ႕ရင္ထဲမွာ... မင္းကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္..
ဆိုတာကုိ အျမဲတမ္း မင္းေဘးနားမွာ ထိုင္ရင္း...
ႏွစ္ကိုယ္တူ ေတးသီခ်င္း...
ေတးတြားေလးေတြ ညင္းခ်င္သူပါ....

မိုးရြာတိုင္းလဲလြမ္း...
မုိးလင္းတိုင္းလဲလြမ္း...
မိုးဖြဲတိုင္လဲလြမ္း..
မိုးတိတ္ တိုင္းလဲလြမ္း...

ေန႕တိုင္းလဲ သတိရ..
ညတိုင္လဲ သတိရ..

မင္းကေရာ သတိမွရရဲ႕လား....

ဘာမွန္းမသိ လြမ္းေဆြးေနေသာ..
ေကာင္းေလး တစ္ေယာက္..။

အဆိပ္ခြက္

Sunday, August 2, 2009

ဘေလာဂါ မ်ားသုိ႕ ေၾကညာခ်က္..

က်ေနာ္ တုိ႕ ဘေလာဂါ ေမာင္ႏွမ ေတြ.. ေၾကညာအပ္ပါတယ္..
ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ သဘာဝအလွတရာေလး ေတြကို မခံစားရတာၾကာေနျပီ ျဖစ္သည့္ အတြက္
က်ေနာ္ တို႕ျမန္မာ ေနရွင္နယ္ ဓာတ္ခဲမဟုတ္တဲ့ .. စင္ကာပူေနရွင္နယ္ေဒး မွာ က်ေနာ္ တုိ႕ ေတာင္သြားတက္ပါမည္....။ လိုက္ခ်င္သူမ်ား စရင္းေပးႏိုင္ပါသည္.... အားလံုးကို ၾကိဳဆိုပါတယ္...

အဆိပ္ခြက္

ကြ်ႏုပ္အိပ္ခဲ့သည့္ ပရေလာကရြာ(ဇာတ္သိမ္းပို္င္း)

ထိုေနာက္ လူတစ္ဦးဦးက မီေမႊးရန္အတြက္ ထင္ေခ်ာင္းမ်ားတစ္ေခ်ာင္းကို ခုတ္ျဖတ္ေနသံကိုလည္းၾကားရ ျပန္ပါသည္။ကေလးငယ္မ်ား၏ငိုသံမ်ား နံနက္ေစာစာ အလုပ္သြားရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည့္ အသံမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နံနက္စာခ်က္ရန္အတြက္ ေမာင္းေထာင္းဆန္ဖြပ္ေနသံကိုလည္း ထူးျခားစြာ ၾကားေနရသည္ကိုကြ်ႏု္ပ္ က်ိန္ဆုိပင္ ေျပာရဲပါသည္။(ရြာငယ္တစ္ရြာသည္ အနီးတစ္ဝိုက္တြင္ ရွိေနသည့္ပံု ျဖစ္ပါသည္။) ထို႔ေနာက္ အသံမ်ား ျငိမ္သြားျပန္ပါသည္။

မၾကာမီ တစ္စံုတစ္ေယာက္ အိပ္ရာမွ ထလာသံကို ၾကားရျပီ မီထြန္းထားေသာ မီအိမ္တစ္ခု၏ မီေတာက္ ကိုျမင္လိုက္ရပါသည္။ ထိုမီအိမ္၏ အလင္းေနာက္ခံျဖင့္ တပည့္မ်ား သည္ ကြ်ႏု္ပ္ေရွ႕တြင္ လႈပ္ရွားေနၾက သည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ အိပ္ရာေပၚသို႕ရုတ္တရက္ လွဲခ်လုိက္ျပီ အိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ ေဆာင္ေနလိုက္ပါသည္။ကြ်ႏု္ပ္၏ တပည့္သည္ ေနာက္ဆယ္မိနစ္ အတြင္း ကြ်ႏု္ပ္အတြက္ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ယူေဆာင္လာပါလိမ့္မည္။သူ သည္ ကြ်ႏု္ပ္ကို လႈပ္ႏိႈးလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

အေၾကာင္းမွာ ဥေရာပတိုက္ သားတစ္ေယာက္ကို ရုတ္တရက္ ႏိႈးလိုက္ပါက သူ၏မိခင္တိုင္းျပည္သို႕ သြားေရာက္ေနေသာ သူ၏ဝိညာဥ္သည္ ျပန္လာရန္ အခ်ိန္လံုေလာက္မွႈမရွိႏိုင္ပါ။

ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ဝိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာကို ျငိမ္သက္စြာ ႏွင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ျပန္လာႏိုင္ရန္ အခ်ိန္လံုေလာက္ စြာေပးရမည္ဟု ျမန္မာတို႕က ေတြးဆ ယံုၾကည္ၾကပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ မ်က္စိတစ္ဝက္ဖြင့္ ျပီၾကည့္ေနသျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္၏တပည့္ ကြ်ႏု္ပ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္လာေနသည္ကို ျမင္ေနရပါ သည္။သူသည္ တစ္စံုတစ္ခု ကိုမေတာ္တဆ ဝင္တိုးမိပံုမ်ိဳးႏွင့္ ဝင္တိုးလိုက္ျပီေခ်ာင္း ဟန္႔သံေပးကာ တိုက္မိေသာ သူ၏ေျခေထာက္ုိ ျပႆနာလုပ္လိုက္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ အျခာတစ္ဖက္သို႕ ေစာင္းလွည့္လလိုက္ေသာအခါ “ႏွင္းကြဲ ေနျပီ သခင္” ဟုသူက သတင္းပို႕ပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လာပို႕ေသာ လက္ဖက္ရည္ကို ခ်က္ခ်င္းေသာက္ခ် လိုက္ျပီ အဝတ္အစားမ်ား ခ်က္ခ်င္းေကာက္ ဝတ္လိုက္ကာ ထိုေနရာမွ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ခ်က္ခ်င္းထြက္ခြာ သြားရန္ ဆႏၵျပင္းျပလ်က္ ရွိေနခဲ့ ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏လူမ်ားသည္လည္း ခါတိုင္းကဲ့သို႕ မဟုတ္ဘဲ ျငိမ္သက္စြာ လႈပ္ရွားလ်က္ရွိေန ၾကပါသည္။ ဆင္မ်ားဝန္ တင္ရန္အတြက္ ေရာက္ရွိလာၾကပံုမွာလည္း တေစၦမ်ား ေပၚထြက္လာသကဲ့သို႕ ႏွင္းမႈန္ထဲမွာ ရိပ္ခနဲ ရိပ္ခနဲ ျဖင့္ ေပၚထြက္ လာသည္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ ေရွ႕မွေနျပီ ရြာလူၾကီတစ္ဦႏွင့္ အတူ ေတာင္ေၾကာအတိုင္းဦေဆာင္ ထြက္ခြာလာခဲ့ရာ ထိုလူၾကီ ႏွင့္ တစ္နာရီခန္႕ၾကာသည္အထိ စကား လံုးဝမေျပာျဖစ္ခဲ့ပါ။

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕သည္ အထက္ “ျမိဳင္ေခ်ာင္း” ေရႏုတ္ေျမာင္းေနရာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ရြာလူၾကီကို ညတုန္းက အိပ္ခဲ့သည့္ေနရာ အေၾကာင္း ေမးျမန္လိုက္ပါသည္။

“ဟုတ္တယ္ သခင္ အဲဒီေနရာဟာ ရြာပ်က္ၾကီတစ္ခုပဲ”

ဟု ထုိလူၾကီက ေျဖပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ထိုအခ်ိန္က တစ္စံုတစ္ရာ ထင္ျမင္ခ်က္မေပးခဲ့ပါ။ သို႕ေသာ္ ထို႕ေနပိုင္း စခန္းခ်ေသာ အခါ ကြ်ႏု္ပ္တပည့္ ကို “ညတုန္းက အိပ္ခဲ့ တဲ့စခန္းမွာ တစ္စံုတစ္ရာ ဆူညံသံ မ်ားၾကား မိသလား” ဟု ေမးခဲ့ပါသည္။

“မၾကားမိပါဘူး ကြ်န္ေတာ္တို႕လဲ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး ဒါပင္မယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ မနက္အေစာၾကီ သခင့္ ပစၥည္းေတြ ဆင္ေပၚတင္ ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အရမ္းေၾကာက္လန္႕ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆင္သမားတစ္ေယာက္ ကေျပာတာေတာ့ သခင္ညတုန္းက အိပ္ခဲ့တဲ့ ေနရာဟာ ဇီး(ဆီး)ျဖဴပင္ေတြ ေပါက္ေနတဲ့ ရြာပ်က္ကုန္းတစ္ခုလို႕ သိရပါတယ္။”ဟု တပည့္ က ေျပာျပပါသည္။

“အဲရြာက လူေတြ ဘယ္ေရာက္ ကုန္ၾကျပီလဲ”ဟုဆက္ေမးလိုက္ေသာအခါ တပည့္ က

“အဲဒီရြာကလူေတြ ကာလဝမ္းေရာဂါျဖစ္ လို႕ အကုန္ေသသြားၾကတယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္ သခင္”ဟုျပန္ေျဖ ပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္၏ ဆင္သမားမ်ားကလည္း “ရြာဆိုး” ဟုေခၚေသာ ရြာပ်က္တစ္ခု ထိုေနရာအနီး တစ္ဝိုက္တြင္ ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း သို႕ေသာ္ထုိရြာဆိုး ေနရာကုိမူ ယခင္က တစ္ၾကိမ္မွ် မေတြ႔ခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါသည္။

“သခင္ အဲဒီ ရြာဆိုးကို ညတုန္းက ေရာက္ခဲ့ျပီျပီပဲ ဘာမွ စိုးရိမ္ မေနပါနဲ႔ေတာ့ သခင္ဟာ ကံေကာင္းသူ ျဖစ္ပါတယ္။နတ္ကလဲ သခင့္ကို ခ်စ္တယ္။သခင္ကလဲနတ္ကို အရိုအေသေပးတယ္ဆိုေတာ့ နတ္က သခင့္ကို ဘာမွ လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟုလည္း တပည့္ျဖစ္သူ ကေျပာျပပါသည္။ထုိ႕ေနာက္ သူသည္ ဘာမွ်ဆက္မေျပာ ေတာ့ ပါ။ထုိကိစၥကို ဆက္ျပီ မေဆြးေႏြး လိုေသာေၾကာင့္တမင္တကာ ေရွာင္ေနပါေတာ့သည္။

ထိုညက ကြ်ႏု္ပ္တစ္ဦတည္းနတ္ သို႕မဟုတ္တေစၦ သို႔မဟုတ္ ပရေလာကသားမ်ားရွိေသာရြာတြင္ ရွိေနခဲ့ျခင္း မဟုတ္ ပါဟုခံစားမိခဲ့ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏လူမ်ားသည္လည္းကြ်ႏုု္ပ္ ကဲ့သို႕ပင္ေတြၾကံဳ ခံစားၾကရပါလိမ့္မည္။ထုိ႕ေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္ျပန္ေတြးၾကည့္ လွ်င္ ျပန္ေပၚလာေသာထုိထူးဆန္း သည့္ ရြာကေလးအေၾကာင္းကို ကြ်ႏု္ပ္ စိတ္တြင္ အမွတ္ထင္ထင္ ရွိေနခဲ့ပါေတာ့ သည္။

********************************************************************

(J.H.Williams ေရးေသာ El-ephant Bill မွေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္...



အဆိပ္ခြက္

Saturday, August 1, 2009

ကြ်ႏု္ပ္ ညအိပ္ခဲ့ သည့္ ပရေလာကရြာ (၂)

ကြ်ႏု္ပ္၏လူမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္အိပ္သည့္ေနရာႏွင့္ ကိုက္(၁၀၀) ခန္႕အကြာအေဝးတြင္ စခန္ခ်ရပ္နားၾကသည္။ ကြ်ႏု္ပ္၏ေနရာသည္ သူတို႕၏စကားေျပာသံမ်ား ၾကားေလာက္ေသာေနရာျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႕စကားေျပာသံမ်ား မၾကားရပါ။ ျငိမ္သက္လ်က္သာ သူတို႔ရွိေနၾကပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏ညေနစာကိုလည္း ခါတိုင္းပံုမွန္စားေနက် အခ်ိန္ထက္ေစာ ျပီလာပို႔ၾကေသာေၾကာင့္ ေစာေစာပင္စားပစ္လိုက္ျပီ ခင္းထားေသာ အိပ္ရာေပၚတြင္ ေခြေနလိုက္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏု္ပ္ကို စိတ္တထင့္ထင့္ျဖစ္ေစ ေသာေလထုၾကီသည္ စခန္းေပၚသို႕ က်ေရာက္လာခဲ့ျပီ အံ့ၾသထိတ္လန္႔ဖြယ္အျဖစ္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ျငိမ္သက္ျခင္းသည္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါေတာ့သည္။

ညည့္နက္ေသာအခါ သစ္ပင္ၾကီမ်ားေပၚရွိ သစ္ရြက္ၾကီမ်ားေပၚမွ က်လာေသာ ႏွင္းစက္တုိ႕သည္ ပံုမွန္ထက္ေစာ ျပီက်ေနသည္ကို ကြ်ႏု္ပ္အိပ္ေနေသာ တာေပၚလင္းအခင္းပၚသို႕ တစ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ က်ေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ သက္သက္သာသာ ရွိေနျပီ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရွိေနေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေသား အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရပါသည္။သံၾကိဳးရွည္ရွည္ႏွင့္ လံထားေသာဆင္မ်ားထံမွလည္း တစ္စံုတစ္ရာ လႈပ္ရွားသံကို မၾကားရပါ။ဆင္ခေလာက္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာ သံကုိပင္ မၾကားရပါ။

စခန္းတြင္ ဖိုထားေသာ မီးဖို၏ေနာက္ဆံုး မီခဲသည္လည္းျငိမ္းသြားခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ ေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္ခ်စ္ေသာေတာ ကြ်ႏု္ပ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရဗသာ သူမ်ား ႏွင့္ ဆင္မ်ား၏အလယ္တြင္ စိတ္ခ်လက္ခ်ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ သည္။

ထိုသို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ကြ်ႏု္ပ္ရုတ္တရက္ လန္႕ႏိုးခဲ့ျပီ ကြ်ႏု္ပ္၏စိတ္တြင္ ေၾကာက္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလွ်က္လည္း ရွိေနသည္။ဥေရာပတိုက္သားမ်ားသည္ ေတာစခန္းတြင္ အထီက်န္စြာ ေနထုိင္ခ်ိန္တြင္ ထိုသို႕ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာလည္း သိပ္မၾကာေသးဟုလည္းထင္မိပါသည္။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အရုဏ္တက္ ကာနီျပီဟုလည္းစိတ္ထဲက ခံစားမိျပန္သည္။ကြ်ႏု္ပ္ကို မည္သူက လန္ႏို္းေအာင္ လုပ္လိုက္ေလသနည္း။ ကြ်ႏု္ပ္၏ တပည့္တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကမ်ားေရေႏြးအိုး တည္ရန္ မီးထေမႊးေသာေၾကာင့္ ေပေလာဟု ထင္မိပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ အိပ္ရာေပၚတြင္ ထထိုင္လိုက္ပါသည္။စခန္းတစ္ခုလံုးသည္လည္း အေမွာင္ထဲတြင္ ျငိမ္းခ်က္သားေကာင္းေနျပီ အိပ္ေမာက်လွ်က္ ရွိေနခဲ့ပါသည္.ကြ်ႏု္ပ္၏ လူမ်ားထဲမွ လည္းတစ္စံုတစ္ရာေသာ အသံႏွင့္ တစ္စံုတစ္ရာေသာ လႈပ္ရွားမွႈမ်ားကို မေတြ႕ျမင္ရပါ။

ကြ်ႏု္ပ္ ထိုင္ျပီ နားေထာင္ေနစဥ္ ရြာတြင္ေမြးထားေသာ ၾကက္တစ္ေကာင္၏ တြန္သံ ကိုၾကားလိုက္ရပါသည္။(မည္သည့္ရြာႏွင့္မွ မနီေသာ ေတာေခါင္ေခါင္တြင္ ထိုသို႕ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္) ထိုေနာက္ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ငိုသံကိုလည္း မသဲမကြဲ ၾကားလိုက္ရျပန္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ အိပ္မက္မက္ ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ကြ်ႏု္ပ္ ေကာင္းစြာႏိုးေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ေက်းရြာ၏ ဘုန္းၾကီေက်ာင္းကုန္ မွ ေၾကးစည္သံလည္းထြက္ေပၚလာခဲ့ျပီ။ ေခြး(၆)ေကာင္(၇) ေကာင္ခန္႕က ေၾကးစည္းေနာက္မွလိုက္ ျပီအူေသာအသံမ်ားကုိလည္း ၾကးေနရပါသည္။

ဆက္ရန္ရွိ