Saturday, August 1, 2009

ကြ်ႏု္ပ္ ညအိပ္ခဲ့ သည့္ ပရေလာကရြာ (၂)

ကြ်ႏု္ပ္၏လူမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္အိပ္သည့္ေနရာႏွင့္ ကိုက္(၁၀၀) ခန္႕အကြာအေဝးတြင္ စခန္ခ်ရပ္နားၾကသည္။ ကြ်ႏု္ပ္၏ေနရာသည္ သူတို႕၏စကားေျပာသံမ်ား ၾကားေလာက္ေသာေနရာျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႕စကားေျပာသံမ်ား မၾကားရပါ။ ျငိမ္သက္လ်က္သာ သူတို႔ရွိေနၾကပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏ညေနစာကိုလည္း ခါတိုင္းပံုမွန္စားေနက် အခ်ိန္ထက္ေစာ ျပီလာပို႔ၾကေသာေၾကာင့္ ေစာေစာပင္စားပစ္လိုက္ျပီ ခင္းထားေသာ အိပ္ရာေပၚတြင္ ေခြေနလိုက္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏု္ပ္ကို စိတ္တထင့္ထင့္ျဖစ္ေစ ေသာေလထုၾကီသည္ စခန္းေပၚသို႕ က်ေရာက္လာခဲ့ျပီ အံ့ၾသထိတ္လန္႔ဖြယ္အျဖစ္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ျငိမ္သက္ျခင္းသည္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါေတာ့သည္။

ညည့္နက္ေသာအခါ သစ္ပင္ၾကီမ်ားေပၚရွိ သစ္ရြက္ၾကီမ်ားေပၚမွ က်လာေသာ ႏွင္းစက္တုိ႕သည္ ပံုမွန္ထက္ေစာ ျပီက်ေနသည္ကို ကြ်ႏု္ပ္အိပ္ေနေသာ တာေပၚလင္းအခင္းပၚသို႕ တစ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ က်ေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ သက္သက္သာသာ ရွိေနျပီ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရွိေနေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေသား အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရပါသည္။သံၾကိဳးရွည္ရွည္ႏွင့္ လံထားေသာဆင္မ်ားထံမွလည္း တစ္စံုတစ္ရာ လႈပ္ရွားသံကို မၾကားရပါ။ဆင္ခေလာက္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာ သံကုိပင္ မၾကားရပါ။

စခန္းတြင္ ဖိုထားေသာ မီးဖို၏ေနာက္ဆံုး မီခဲသည္လည္းျငိမ္းသြားခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ ေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္ခ်စ္ေသာေတာ ကြ်ႏု္ပ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရဗသာ သူမ်ား ႏွင့္ ဆင္မ်ား၏အလယ္တြင္ စိတ္ခ်လက္ခ်ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ သည္။

ထိုသို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ကြ်ႏု္ပ္ရုတ္တရက္ လန္႕ႏိုးခဲ့ျပီ ကြ်ႏု္ပ္၏စိတ္တြင္ ေၾကာက္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလွ်က္လည္း ရွိေနသည္။ဥေရာပတိုက္သားမ်ားသည္ ေတာစခန္းတြင္ အထီက်န္စြာ ေနထုိင္ခ်ိန္တြင္ ထိုသို႕ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာလည္း သိပ္မၾကာေသးဟုလည္းထင္မိပါသည္။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အရုဏ္တက္ ကာနီျပီဟုလည္းစိတ္ထဲက ခံစားမိျပန္သည္။ကြ်ႏု္ပ္ကို မည္သူက လန္ႏို္းေအာင္ လုပ္လိုက္ေလသနည္း။ ကြ်ႏု္ပ္၏ တပည့္တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကမ်ားေရေႏြးအိုး တည္ရန္ မီးထေမႊးေသာေၾကာင့္ ေပေလာဟု ထင္မိပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ အိပ္ရာေပၚတြင္ ထထိုင္လိုက္ပါသည္။စခန္းတစ္ခုလံုးသည္လည္း အေမွာင္ထဲတြင္ ျငိမ္းခ်က္သားေကာင္းေနျပီ အိပ္ေမာက်လွ်က္ ရွိေနခဲ့ပါသည္.ကြ်ႏု္ပ္၏ လူမ်ားထဲမွ လည္းတစ္စံုတစ္ရာေသာ အသံႏွင့္ တစ္စံုတစ္ရာေသာ လႈပ္ရွားမွႈမ်ားကို မေတြ႕ျမင္ရပါ။

ကြ်ႏု္ပ္ ထိုင္ျပီ နားေထာင္ေနစဥ္ ရြာတြင္ေမြးထားေသာ ၾကက္တစ္ေကာင္၏ တြန္သံ ကိုၾကားလိုက္ရပါသည္။(မည္သည့္ရြာႏွင့္မွ မနီေသာ ေတာေခါင္ေခါင္တြင္ ထိုသို႕ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္) ထိုေနာက္ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ငိုသံကိုလည္း မသဲမကြဲ ၾကားလိုက္ရျပန္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ အိပ္မက္မက္ ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ကြ်ႏု္ပ္ ေကာင္းစြာႏိုးေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ေက်းရြာ၏ ဘုန္းၾကီေက်ာင္းကုန္ မွ ေၾကးစည္သံလည္းထြက္ေပၚလာခဲ့ျပီ။ ေခြး(၆)ေကာင္(၇) ေကာင္ခန္႕က ေၾကးစည္းေနာက္မွလိုက္ ျပီအူေသာအသံမ်ားကုိလည္း ၾကးေနရပါသည္။

ဆက္ရန္ရွိ

1 comment:

Anonymous said...

အရွိမ္ရေနျပီ...