ဟာသ စာေလးေပါ့ဗ်ာ............. စာကဒီလိုဗ်......
သမင္မေလး ျဖိဳး
ခ်စ္လြန္းလို႔ ဆင္ၾကံ ၾကံမိတာပါ။
ုျဖိဳးကို အစ္ကိုၾကီး ခ်စ္လြန္းလို႔ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနတာ ၾကာပါျပီ။
ဒါပင္မဲ့ အခြင့္မသာလို႔ လင္းေျမြလို မသိမသာေခြေနရတာပါ။
ျဖိဳးေလး လာရာလမ္းကို ေမွ်ာ္ရလြန္းလို႔ လည္ပင္းေတာင္သစ္ကုလားအုတ္ေလာက္ ရွည္ထြက္ေနျပီ။
ျဖိဳးကို အစ္ကိုၾကီခ်စ္တဲ႔ခ်စ္က သိုးတစ္ေကာင္လို ျဖဴစင္ပါတယ္။
အခုလို ျဖိဳးမသိေအာင္ စာထည့္ထားတဲ႔အတြက္ ေျမေခြးလိုေကာက္က်စ္တယ္ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ျဖိဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေတြ႔တဲ႔ အခါတိုင္း ကိုယ့္ရဲ႔ အသည္းႏွလံုးဟာ ယုန္တစ္ေကာင္လို ထိတ္လြယ္လန္႔လြယ္လို႔ပါ။
ျဖိဳး။
ႏြားက်တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆိုပါေတာ့။ ျဖိဳးရဲ႔ ေျခရင္းမွာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္လို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ ခယပါရေစ။
ဒါကလည္း ျခေသၤ့လို အသည္းနဲ႔ ရဲရဲၾကီးခ်စ္မိလို႔ပါ။
ဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ ျဖိဳးရဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုေရဆင္လိုလို၊ ၾကြက္စုတ္လိုလို မထင္ေစခ်င္ဘူး။
ျဖိဳး။
စာျပန္ေနာ္......။
ျဖိဳးရဲ႔ ုျပန္စာမွမရရင္ သစ္ကို္င္းလြယ္ေမ်ာက္လို အစ္ကိုၾကီး ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။
ျဖိဳးဆီကအခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
စိုင္းေကာ္လို႔ ခ်ံဳေပၚ ေရာက္ခ်င္တဲ႔
ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္
အဆိပ္ခြက္
No comments:
Post a Comment